تا صبح حضور

مقدمه

عده ایی هستند که زندگی و شخصیت کوروش بزرگ و حتی کل تاریخ ایران باستان یا معاصر را با مسائل سیاسی قاطی کرده و در مورد تاریخ تفسیر به رای میکنند، در این مقاله آسمونی که به نوشته محمد حسینی است، قصد داریم بخشی از زندگانی کوروش بزرگ و علت اهمیت و تحریف آن و روش صحیح مطالعه تاریخ را با منابع ذکر کنیم .

شخصیت و بخشی از زندگی کوروش بزرگ(کتاب های هرودوت و گزنفون،بخشی هم از کتاب زندگی نامه ی کوروش بزرگ نوشته ی بهنام محمد پناه)

چیزی که هیچ شکی در آن نیست و با وجود اختلافاتی که در مورد نه تنها کوروش بلکه کل تاریخ وجود دارد این است که کوروش فردی راست گو و با انصاف و عادل و عاقل و جنگ جویی بی نظیر بوده است. و به شدت به عقاید دیگران احترام می گذاشته و به حامیان ادیان متعدد نه تنها ظلم نمیکرده بلکه کمک هم میکرده است و اولین بانی حقوق بشر در دنیا است و سخنان زیبا و پند هایی آموزنده به پسر خود گفته است. خیلی افراد در تاریخ بزرگ و با شخصیت بوده اند اما احترام به این فرد به آن جهت است که در زمانی این گونه با مردم برخورد کرده است که افتخار افراد و پادشاهان خونریزی و قتل عام مردم بوده و حتی این افراد در کتیبه هایی که از خود بر جای گذاشته اند به این کار افتخار میورزند و خوشحال میشوند مثل پادشاهان آشور و حتی بابل قدیم!!!

اما او با وجود داشتن قدرت و سروری بر بسیاری از اقوام این برخورد را از خود نشان داده و حتی به نسل خود هم آموزش داده و جلوی بسیاری از خونریزی ها را گرفته و بسیاری از مردمان را خدا پرست کرده است و حتی غرق در زندگی تجمّلاتی نشده و ساده زندگی میکرده است. او اولین پادشاهی بوده که در صف مقّدم با افراد خود دلیرانه به دشمن حمله میکرده است!!! بعضی ها کوروش را به خاطر فتوحاتش سرزنش میکنند و میگویند آدم خونریزی بوده است!!! این حرف کاملا مردود است زیرا کوروش بزرگ برای حمله به هر مکانی که آن را فتح کرده دلیل کاملا عقلانی دارد و حتی در تمام جنگ های خود تلاش کرده که عده ی کم تری کشته شوند!!! مثلا او شهر بابل(یکی از بزرگ ترین و زیبا ترین شهر های آن دوران) را بدون هیچ خونریزی فتح کرد!!! او نزدیک به 40000 نفر یهودی (در آن زمان یهود و زرتشت از معدود دین های الهی بودند)(که دانیال نبی (ع) در بین آنان بوده است)و 7000 نفر برده و کنیز را بعد از تسخیر بابل آزاد کرده و در استوانه ی معروف خود برده داری را منسوخ کرده است!!! دلیل حمله ی کوروش به بابل ، ظلم و ستم نبونید پادشاه بابل و بی احترامی او به خدای بابلیان(مردوک(یک نوع جّن)) بوده است، اگر او قصد خونریزی داشت هرگز بابل را این گونه فتح نمیکرد یا بعد از فتح مردم را قتل عام میکرد. ولی او نه تنها این کار ها را انجام نداده بلکه به آنان احترام کامل گذاشته و حتی به دین و خدای آنان توهین نکرده و آنان را در انتخاب دین خود آزاد گذاشته است، به همین جهت مردم بابل هم به او احترام گذاشتند و برای ورودش جشن گرفتند! یا در تسخیر لیدی که آن هم پادشاه ظالم و ستم گری داشته است هم با ملایمت با آنان برخورد کرده است و حتی آن قدر با پادشاه لیدی (کروزوس) به خوبی برخورد کرده است که او تا آخر عمر با اشتیاق و علاقه به کوروش خدمت کرده است. و همچنین برخورد او با پادشاه ارمنستان هم همین گونه است. او معبد خراب شده ی یهودیان در اورشلیم را بازسازی کرد و آنان را در انتخاب مکان زندگی آزاد گذاشت. پس شخصیت کوروش برای همه واضح و مبرهن است.

فرجام کوروش بزرگ(از کتاب ((زندگی نامه ی کوروش بزرگ)) نوشته ی بهنام محمد پناه)